Vorige week donderdag kwamen we met de Tres Hombres aan in Amsterdam. En daarmee is een einde gekomen aan mijn trans-Atlantische rondreis van deze zomer met de Tres Hombres. Een reis die bijna 7 maanden duurde, ruim een maand langer dan oorspronkelijk gepland. De diverse vertragingen in havens en zelfs een orkaandreiging hebben ons echter niet kunnen stoppen. Hoewel er wel een hoop mensen om diverse redenen (gepland of ongepland) zijn afgestapt, van de oorspronkelijke bemanning die zeven maanden geleden opstapten hebben er uiteindelijk slechts drie de hele reis volbracht. De laatste etappe was geen grote, etappe. Le Havre naar IJmuiden is slechts 250 mijl, maar het kostte haast een week om dat af te leggen.

Foto’s and videos

Klik hier voor de foto’s en videos van Le Havre naar Amsterdam

 

Lastig Engels Kanaal

Deze laatste etappe stond de wind niet niet echt gunstig voor ons. Sterker, hij kwam precies daar vandaan waar wij heen wilden; Noord-Oost. En dan heb je met de Tres Hombres wel een dingetje, want het is een fantastisch schip, maar echt scherp aan de wind varen kan zij niet, het kanaal doorkomen was daarom ook het lastigste. Wind tegen en stroming tegen zorgden voor eindeloos laveren zonder veel voortgang te boeken. Het leek op het computerscherm wel of we de “Maple Leaf” van de Canadese vlag aan het tekenen waren. In het kanaal staat sterke stroming die je, afhankelijk van het getij, mee of tegen hebt. Zolang we de stroming mee hadden was het nog wel te doen, maar met stroom tegen was de wind vaak te zwak om nog echt vooruit te komen. Toen de Maple Leaf af was viel de wind haast helemaal weg. Om toch nog enige voortgang te hebben is als laatste redmiddel de dinghy te water gelaten en heeft deze als buitenboordmotor gediend en ons zo richting Boulogne Sur Mer geduwd. Daar draaide de stroming weer tegen ons in zodat er geankerd moest worden, anders zouden we weer net zo hard achteruit gaan.

 

Mand vol makreel van twee gulle vissers

Al vrij snel nadat we geankerd waren kwamen er twee mannen in een bootje naar ons toe met de vraag of we vis wilden. Natuurlijk willen wij vis! Maar we vergaten wel te vragen hoeveel het moest gaan kosten. Maar zonder verder te vragen gooiden ze onze bak vol makreel en vertrokken alweer. We kregen gewoon vijfentwintig makrelen voor niets! Wat een feest, wat een gulheid, bedankt vissers van Boulogne Sur Mer!

 

Drijvend naar het einde van het kanaal

Midden in de nacht kregen we weer wat wind en ging de stroming weer de goede kant op en konden zo langzaam voorbij Calais varen. Erg spannend, want door de harde stroming en de zeer matige wind was de boot totaal niet te sturen. Je drijft gewoon met de stroming mee, die dan wel weer de goede kant op gaat, maar feitelijk ben je stuurloos. Maar uiteindelijk kwamen we in de Noordzee terecht.

 

Prachtig zeilweer op de Noordzee

Op de Noordzee hadden we weer prachtig weer, en werd de wind steeds gunstiger voor ons. Zo gunstig zelfs dat we zeilen moesten strijken, want we gingen te hard! We zouden dan veel te vroeg in IJmuiden aankomen voor de afspraak met de slee/duwboot. Uiteraard viel daarna de wind weer haast weg, dus moesten al snel de zeilen weer op. En zo blijf je altijd lekker bezig met zeilen, altijd wat te doen!

 

 

Door de sluizen van IJmuiden

Vlak voor de haven van IJmuiden werden we gekoppeld aan de sleepboot van een bevriende kapitein en zo werden we door de sluizen van IJmuiden het Noordzeekanaal in gesleept. En wat een drukte komt er dan op je af. Na maandenlang niet veel meer gezien te hebben dan zee en lucht komen er daar heel veel indrukken op je af. Vliegtuigen, auto’s, boten, windmolens en veel industrie. Alles beweeg, krioelt door elkaar en maakt lawaai. Erg overweldigend na de vele maanden rust die we hebben gehad.

 

Bij de sluizen stonden mijn ouders en tante me al op te wachten en langs het Noordzeekanaal, bij de Hempont stond Bas met twee buren te zwaaien naar ons. En later, bij het aanleggen in de NDSM-werf waren ze daar ook al. Ontroerend om elkaar weer te zien, mooi om ook al die andere mensen te zien. Zo was ook kapitein Lammert aanwezig, fijn om hem weer te zien na het afscheid in Lunenburg, Canada.

 

 

 

Unloadparty en afscheid

De zaterdag na de aankomst werd de grote unloadparty gehouden. Alle rum en cacao ging er uit, geholpen door vele vrienden en vrijwilligers. Behalve een afscheid was het ook een mooi weerzien met mensen die ik ook van mijn eerdere reis met de Tres Hombres kenden. Het was tevens raar om allerlei ‘vreemde’ mensen op ‘jouw’ boot te zien. Het is dan direct niet meer jouw boot, en dan weet je dat het tijd is om afscheid te nemen en naar huis te gaan.

Einde van een bijzondere periode

En daarmee kwam voor mij een einde aan een bijzondere periode. Bijna zeven maanden was de Tres Hombres mijn thuis, een thuis met steeds wisselende ‘medebewoners’, veranderende weersomstandigheden, landen en havens. Het was in alle opzichten mooi en bijzonder om mee te maken. Het is lastig om aan anderen uit te leggen hoe het is om zo’n lange tijd op de Tres Hombres te varen. Het is tegelijkertijd zwaar, mooi, moeilijk, indrukwekkend en nog veel en veel meer. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen, bijzondere, prachtige mensen die ik normaal niet zou zijn tegengekomen. En dat is daarmee ook meteen één van de boeiendste kanten van dit avontuur. Je komt uit je comfort-zone, uit je normale doen. Je ziet hoe andere mensen leven, hoe zij tegen het leven aankijken. En vervolgens heb je, bijvoorbeeld tijdens de prachtige tropische nachten, volop tijd om daarover na te denken. Aan de wal ga je maar al te vaak gewoon maar door met werk en je leven, zonder eens tijd en gelegenheid te hebben om eens na te denken over wat je echt wilt. En die tijd en gelegenheid heb je op deze reis des te meer. Die combinatie van een totaal andere leefwereld, verschillende mensen én tijd om na te denken maken een reis met de Tres Hombres daarom voor veel mensen een ‘life-changing experience’. Of dat voor mij ook zo is laat ik hier nog even in het midden. Het heeft me echter zeker aan het denken gezet. Bedankt alle mensen van Tres Hombres voor het mogelijk maken van mijn jongensdroom!

Foto’s and videos

Klik hier voor de foto’s en videos van Le Havre naar Amsterdam