En zo zijn we al weer bijna twee weken verder na onze aankomst in Lunenburg, Canada. We liggen ook nog steeds niet in de haven, dat schijnt erg lastig te regelen te zijn hier. We blijven daardoor afhankelijk van de dinghy, wat het erg lastig maakt om dingen te doen en te regelen. Maar hopelijk gaan we vandaag dan eindelijk de haven in. Ondertussen hebben we uiteraard kennis gemaakt met het dorp en heb ik samen met Ernst zelfs een driedaagse fietstocht gemaakt. Maar we nemen ook langzaam afscheid van steeds meer mensen.
Foto´s
Foto´s van de eerste twee weken in Lunenburg, Canada
Afscheid van mensen
We lagen al achter op het schema, maar nu we niet verder kunnen, en ook niet weten wanneer we wel verder kunnen, heeft dat gevolgen. Sommige bemanningsleden en trainees hebben thuis verplichtingen qua werk, studie of relaties. Ook heeft het verblijf hier financiële gevolgen. Want ondanks dat eten en drinken aan boord prima geregeld is wil je ook wel eens de wal op, en daar gaat je geld snel. Om verschillende redenen zijn zo de drie Franse bemanningsleden Gwen, Lucy en Anne-Floor al vertrokken. Maar ook anderen hebben ondertussen al tickets gekocht, of denken er aan dat binnenkort te doen. En zo wordt het steeds leger aan boord. Sam, Ernst en ik zijn de enige trainees die de hele rondreis maken. En wij willen heel graag die reis afmaken, de lading én schip terugbrengen naar Nederland. Maar of dat gaat lukken is dus nog niet duidelijk, want ook onze beschikbare tijd en budget is niet oneindig.
Lunenburg
Voorlopig hebben we enorme mazzel met het weer hier, bijna elke dag stralend mooi weer. Uniek, als we de lokale bevolking mogen geloven. Lunenburg is niet groot, maar tot nu toe vermaken we ons prima. De (twee) bars en restaurantjes zijn gezellig, de omgeving en huizen zijn mooi en de mensen aardig. Het is ook de thuishaven van de Picton Castle, een opleidingsschip, enigszins vergelijkbaar met de Tres Hombres. We mogen niet alleen van hun wc en douche gebruik maken, maar ook van fietsen (wel eerst repareren) en hun dory. Een dory is de traditionele roeiboot die vroeger door de kabeljauwvissers werden gebruikt. Zo zijn we tenminste niet altijd van Lammert afhankelijk om naar de wal te gaan. Fijn voor ons, én voor Lammert.
Drie dagen fietsen door Nova Scotia
Om het land wat verder te bekijken besloten Ernst en ik een paar dagen te gaan fietsen. De eerste dag langs de kust, richting de LaHave Bakery, een grote bekende bakkerij hier, en daarna verder langs de kust. Het was echt prachtig fietsen, een prima weg, prachtig weer en mooi uitzicht. We kwamen echter erg weinig accommodaties tegen, wel wat campings, maar we hadden niets bij ons. In Petite Rivière kwamen we terecht in een prachtige, honderd jaar oude General Store. Alsof we in een oude Western terecht waren gekomen. Daar vertelde ze ons dat er verderop een hotel was. Na een stevige klim kwamen we aan bij een gesloten, vervallen hotel. Na een biertje bij de buren zijn we weer terug gefietst naar de General Store. Op de veranda daar zaten diverse lokale bewoners en we vroegen hun of ze iets wisten voor ons. Helaas was er niets, maar je voelde dat ze ons eigenlijk daar niet zo achter wilden laten, maar dat niemand ons in huis wilde nemen. Een ietwat ongemakkelijke situatie ontstond er zo. En Het werd al later, en we hadden nog steeds geen overnachtingsplek. Uiteindelijk bood een vrouw aan om een tent, matrassen en dekens te halen. En zo stonden we een half uur later een tent op te zetten in het parkje naast de General Store! 
Er was zelfs een schone wc aanwezig. Prima geslapen, en de volgende ochtend ontbeten in de store en de spullen weer terug gegeven inclusief een fles wijn als dank. De tweede dag hebben we een wijnboerderij bezocht, zijn we weer naar de bakkerij gegaan en daarna naar Bridgewater. Bridgewater is niet bijzonder, maar had wel accommodatie. We hebben onszelf verwend met een verblijf in een hotel, iets boven budget, maar wel zalige douche en grote, luxe bedden. Lekker na twee dagen fietsen! De dag daarop terug gefietst via Mahonebay, een pittoresk plaatsje, en daarna weer terug naar ‘huis’. Drie topdagen gehad lekker om even weg te zijn van de boot en weer even actief te zijn.
Verdere plannen?
Hoe lang we hier blijven is nog steeds niet bekend. Sommige Lunenburgers zeggen dat je prima kan vertrekken, anderen zeggen dat dat pas eind oktober verantwoord is. Het is al met al voor iedereen een lastige situatie. We hopen dat er snel duidelijkheid komt over de planning, zodat een ieder zijn eigen planning daarop kan aanpassen. Tot die tijd maken we er hier maar het beste van, genieten we van deze unieke situatie.