We zitten nu al weer 2 weken in Boquete, Panama. En normaal gesproken is dat een rustig bergdorp, geliefd bij toeristen om te wandelen en bij Amerikaanse ouderen om te pensioneren. Maar wij hadden het geluk, of de pech, om hier rond de 28e november te zijn. Eerst dachten we leuk! Maar het bleek te betekenen dat we 4 dagen en vooral nachten in de herrie zaten. Leuk zo´n Hospedaje in het centrum. We zaten midden tussen 4 open lucht discotheken, die ieder voor zich vele malen hardere muziek draaiden dan in Nederland binnenshuis is toegestaan.

Boquete, rustig in de bergen
Zonder de feesten is Boquete een rustig dorp, op ongeveer 1100 meter hoogte. Hoewel het er nu al niet meer zo rustig is als vijf jaar geleden. Toen reden er nauwelijks auto´s. Maar sinds het ontdekt is door de Amerikanen als goedkope plek met een prettig klimaat komen hier dagelijks meer (voornamelijk gepensioneerde) Amerikanen wonen met bijbehorende (grote) auto´s.

En we kunnen ze geen ongelijk geven. Boquete zelf is niet echt pitoresk, maar ligt in een prachtige omgeving met een prettig klimaat. Het staat bekend om zijn koffie, maar verder groeien alle groenten en fruit hier voorbeeldig en is het prima wandelen in de omliggende bergen en nationale parken. Het is ook het gebied met de grootste groep indianen hier in Panama, de Ngöbe-Buglé. En zoals altijd zijn dat weer de armste mensen van het land, die het hardste moeten werken en de minste mogelijkheden hebben. De vrouwen en meisjes dragen kleurige rokken, de mannen dragen jeans. Zij werken op de vele koffievelden die Boquete omringen. Tijdens onze wandelingen in de omgeving kom je hen vaak tegen, wonend in tijdelijke huisjes omdat ze na het koffieplukseizoen weer ergens anders heen trekken. Trek met ons mee in het fotoalbum van Boquete.

Voor ieder wat wils
We maken hier iedere keer een wat grotere wandeling, om te kijken hoe het met mijn hernia verloopt. En tot nu toe gaat dat erg goed, af en toe wat last van mijn heup, maar alleen bij langere wandelingen als ik te moe wordt om de nieuwe lichaamshouding vol te houden. Tijdens één van die wandelingen kwamen we ´Mi Jardin es Tu Jardin´ tegen. Bas vond het prachtig, ik vond het verschrikkelijk! Eén grote kitch tuin vol amateuristisch geknutsel. Gelukkig waren de buren meer naar mijn smaak, een koffiebranderij met terras. Voor ieder wat wils dus hier! Jullie kunnen met Bas meegenieten in het kitch-fotoalbum van Mi Jardin (een subalbum van Boquete, dus als je de diavoorstelling van Boquete opstart zie je ook dit vanzelf voorbij komen, zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb!). Van mijn koffiegenot zijn geen foto´s, ik heb gewoon zitten genieten.

Onafhankelijkheidsdag
Op 28 november en de 3 dagen ervoor wordt de onafhankelijkheid van Spanje groots gevierd in Boquete. Vanuit heel Panama komen de mensen hier naar toe. Leuk dachten we! En het was ook leuk, totdat de eerste dag rond 1 uur ‘s middags de diskjockeys begonnen. Het bleek dat we omringd werden door 4 openlucht disco´s. En HARD!!!!! TERING!!! En als ze nou lekkere dansmuziek draaien oké, maar ze draaien 5 seconden van een nummer en beginnen er dan doorheen te blèren, ze horen zichzelf erg graag praten. En het ging tot 5 uur ´s ochtends door! En dat 4 dagen lang!!!! Onze ramen trilden uit de sponningen. We bleven maar zo lang mogelijk op om er maar zo veel mogelijk van te “genieten”. Gelukkig viel er toch ook nog wat te genieten. De cowboys die te paard naar de kroeg gingen, de lokale zang en dans, eettentjes op straat en lokaal kegelen. En als hoogtepunt de 28e zelf, de grote parade met fleurige optochten en kostuums. Topper op de show was een duidelijk homosexuele jongen die enorm aan het swingen was in zijn marinierspak. Gaat die foto´s zien, de foto´s van deze dag zijn fantastisch!

En nu verder?
Nee, we gaan nog niet verder. Het bevalt ons hier wel. We hebben kennis gemaakt met een gids Feliciano, die ons af en toe meeneemt. Met hem oefenen we ook ons Spaans, en hij wil Nederlands leren. Een leuke uitwisseling dus! Het volgende bericht zal waarschijnlijk weer hiervandaan komen.