Ondanks alle pogingen van kapitein Lammert, de agent en talloze anderen is het helaas toch niet gelukt om de lading koffie naar Santa Marta te krijgen. Het staat ergens zo’n 800 km hier vandaan, in een file vrachtwagens die door de stakingen niet verder kunnen rijden. Nog langer wachten lijkt volledig zinloos, dus vertrekken we morgen voor de tocht naar de Dominicaanse Republiek. Dat wordt voor Bas haar laatste tocht, vanaf daar scheiden onze wegen. Wat Bas gaat doen weet ze nog niet, ze mompelt iets van “boekjes lezen”. Ik zeil gewoon verder, voor de twee langste, en wellicht ook zwaarste stukken van de trip.
Foto´s
Enkele nieuwe foto’s zijn toegevoegd aan de volgende twee bestaande albums. Alle Tres Hombres foto’s van o.a. het onderhoud staan in het eerste album. De foto’s van ons verblijf bij Sander en Isabel staan in het tweede album.
Foto´s van het zeilen van Grenada naar Santa Marta en het onderhoud aan de Tres Hombres
Foto´s van het verblijf in Santa Marta en Minca
Tijd voor onderhoud aan de Tres Hombres
Om de tijd in de haven goed te besteden is er behoorlijk veel gewerkt aan het schip. Om elkaar niet voor de voeten te lopen gebeurt dat per toerbeurt. Wie wil werken meldt zich na de muster in de ochtend. Anderen kunnen dan een dagje (of twee) even wat anders wil doen. Een groot deel van het schip is van de roest ontdaan en opnieuw in de verf gezet. Het werk bestaat niet alleen aan onderhoud, ook moeten er huishoudelijke taken worden verricht. Zo hebben Bas en ik gisteren de lunch verzorgt, zodat de kok samen met anderen in de ochtend de boodschappen kon doen voor de komende tocht.
Santa Marta nog steeds snikheet, maar wel leuker dan 10 jaar geleden
Tien jaar geleden waren Bas en ik hier ook al. Toen was de stad ook al het, vaak zo’n 35 graden. Toen was het vooral een betonstaalwerker zonder veel charme. Dat is nu echter aan het veranderen. Hele stukken zijn wandelgebied gemaakt, met leuke bars, hostels en restaurants. Maar…. het blijft heet!
Zuurkool bij Patrick en Lekker huiselijk koken voor elkaar
Als we niet aan het werk zijn zwerven we ergens door de stad of verblijven we bij Sander en zijn vrouw Isabelle en hun zoontje David. We werden ook uitgenodigd door Patrick, de kok/eigenaar van restaurant Babaganouche. Hij had namelijk nog een portie zuurkool liggen! Met enkele flessen wijn die we van La Palma hadden meegenomen hebben we een zalige zuurkoolschotel gegeten op het terras van zijn huis. Ondertussen is Sander voor zaken vertrokken naar Bogota, dus kunnen wij ons Spaans weer oefenen. Vandaag, zondag, hebben we een luie dag. David heeft vanochtend wafels voor ons gebakken en vanavond gaan wij koken voor de familie.
Morgen weer verder
En morgen zeggen we ze dus vaarwel, op naar de Dominicaanse Republiek. De verwachting is dat de tocht ongeveer zeven dagen duurt. Dus tot over ruim een week!
Foto´s van het zeilen van Grenada naar Santa Marta en onderhoud aan de Tres Hombres
Foto´s van het verblijf in Santa Marta en Minca