Iedereen die besloten had mee te gaan met de oceaanovertocht tijdens het orkaanseizoen heeft waarschijnlijk nog wel zijn twijfels gehad. Er is vertrouwen in de kapitein, in de eerste stuurman en het schip, maar ja, het kan fout gaan. Het kan toch altijd anders lopen dan gedacht. Toen we de voorbereidingen zagen was het nogmaals slikken, stormzeilen werden getest, hoezen voor over de luiken werden besteld, etc. Allemaal hartstikke goed, maar het maakte toch wel duidelijk dat dit niet een routinetochtje zou worden. Maar achteraf viel het reuze mee, we hebben zeker ruw weer gehad, maar ook prachtige dagen met zon. Grotendeels hadden we zeer gunstige wind en slechts een paar dagen tegenwind. Alles ging fantastisch voorspoedig, tot in de haven van Le Havre een ongeval een domper op de feestvreugde zette.

Foto´s en filmpjes

Foto´s en filmpjes va de overtocht van Canada naar Le Havre, Frankrijk

Prachtige overtocht tijdens orkaanseizoen

Wat moet je van een oceaanovertocht tijdens orkaanseizoen verwachten. Dagenlang beukende golven, geen droge kleding meer voorradig, zware, vermoeiende overstagmanouvres? Dat soort dingen verwachte ik. Ik twijfelde zeer of mijn uitrusting wel voldoende was voor de komende tocht. Maar, wat viel dat mee! De eerste dagen waren koud, maar dat bleek maar tijdelijk. Daarna was de temperatuur goed te doen en hadden we bovendien grotendeels wind mee. Kapitein Arjen gaf ons dagelijks een update over het weer en de locatie van orkaan Mathew. Maar hij legde ook uit hoe er door de hoge- en lagedrukgebieden een soort snelweg over de oceaan wordt gevormd. En als je die weet te vinden kan je in sneltreinvaart de oceaan oversteken. En dat is dan ook grotendeels gelukt. Halverwege de oceaan zijn we linksaf geslagen, omdat de drukgebieden noordelijker lagen dan eerst werd verwacht. Maar het ging dus supersnel. Soms wel 13,5 knoop!

Voor de verwachte windkracht 8 werd op een gegeven moment het topzeil gereefd waardoor we gewoon door konden zeilen, windje mee, geen probleem. Wat een kracht, wat was dat genieten, we vlogen de oceaan over! We hebben overigens ook zware wachten gehad, waarin we uren achter elkaar bezig waren en drijfnat waren door zeewater, regenwater en zweet. Zelfs voor een tussendoor snackpauze was geen tijd, zeilen hijsen, zeilen strijken, en weer hijsen. En dat in de regen en grote golven zeewater over je heen. Daarna slapen in je natte lange ondergoed, zodat het daarna hopelijk weer droog was. Maar, zo’n wacht werd dan wonderlijk genoeg weer opgevolgd door een zonnige dag waardoor we onze spullen weer konden drogen.

Onder Ierland wind tegen

Het windje mee hield er helaas ergens onder Ierland mee op. Sterker, de verwachting was uiterst slecht, de komende dagen werd oostenwind verwacht, zelfs tot windkracht 7. Dat zou dus dagenlang tegen de wind in beuken worden om al laverend het kanaal in te gaan naar Le Havre. Echter, na de eerste overstagmanouvre onder Ierland veranderde de weersverwachting weer en konden we met uiterst gunstige wind het kanaal in. De wind draaide zelfs zo gunstig met ons mee dat we in één vloeiende beweging op Le Havre koersten.

Tegenslag in de haven van Le Havre

Het zat zo enorm mee dat we te vroeg aankwamen in Le Havre. Te vroeg voor de bestelde sleepboot die ons de sluizen in zou slepen. Het plan was om voor de haven de zeilen zo te zetten dat je op de plaats blijft liggen. Helaas begon de wind steeds krachtiger te worden en maakte we steeds meer snelheid, dat stilliggen mislukte dus. We moesten dus heen en weer laveren, met de haven in zicht. Wat voor mijn wacht resulteerde in weer vier zware uren. Maar daarna konden we richting sleepboot. Helaas was er door het tijdverschil een fout gemaakt. De boot lag er een uur eerder dan wij dachten. Gelukkig werd dat voortijdig ontdekt, en zou de sleepboot er een uur later weer liggen. Maar hij lag er niet! En wij waren er wel, maar wij kunnen niet even snel omkeren! We moesten dus snel voor anker, maar lagen wel erg dichtbij de kade, die ondertussen vol met mensen stond. Vijf minuten later kwam de sleepboot, maar durfde, of wilde, niet dichtbij genoeg komen opdat wij hen de lijn konden toewerpen voor de sleepkabel. En tijdens al die hectische minuten was er één ogenblik van onoplettendheid, gecombineerd met vermoeidheid waardoor we plotseling gegil en een bonk hoorden, gevolgd door een plons. Dennis, één van de trainees viel uit de ra, kwam half op de railing terecht en viel in het water. Alom paniek uiteraard. Gelukkig waren er allerlei bootjes in de buurt en konden ze hem snel uit het water vissen. Ze brachten hem snel naar de kade waar hij al snel met en ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Maar, ondertussen moesten wij nog steeds een lijn naar de sleepboot zien te krijgen. En dat terwijl we in grote onzekerheid waren hoe het met Dennis was. Zijn vriendin zat ondertussen half in shock in het kombuis. Uiteindelijk durfde de sleepboot wel dichtbij genoeg te komen en konden we de lijn overbrengen waarna alles gladjes verliep en we zonder problemen door de sluizen naar de haven van Le Havre werden gesleept. De sfeer was daarna uiteraard niet zoals we ons hadden gewenst. In plaats van een vrolijk aankomstfeest was er een uiterst bedompte sfeer. Een enorme domper voor iedereen en uiterst tragisch voor Dennis en zijn vriendin. Vanochtend hoorden we dat het relatief goed met hem gaat, maar dat hij wel zijn heup heeft gebroken.

We moeten toch verder

Al hoe vervelend het allemaal is, we moeten toch verder. Gisteravond is een deel van de bemanning uit eten geweest met de agent van de lading die we hier gaan lossen. Een ander deel bleef achter en kocht wijn, stokbrood en kaas om een en ander op de boot te verwerken. En vanochtend hadden we een zalig ontbijt in het zonnetje. In dat zelfde zonnetje hebben we een proeflossing gedaan van één vat wijn, zodat we morgen alles klaar hebben voor de definitieve lossing en ook de filmploeg van de eigenaar van de lading weten hoe ze hun opnames kunnen maken.

Wanneer verder?

De kapitein zou heel graag woensdag richting Nederland vertrekken. Of dat lukt zal aan het weer, de vorderingen van het lossen en de bemanning liggen. Want Dennis en zijn vriendin zullen niet mee gaan. En dan missen we twee ervaren bemanningsleden. Mocht het weer tegenzitten, dan heb je die hard nodig. Maar, dat is aan de kapitein. Eerst maar even uitrusten van alles, lading lossen en genieten van de Franse wijnen, kazen, broden etc.

Foto´s en filmpjes

Foto´s en filmpjes va de overtocht van Canada naar Le Havre, Frankrijk