Ken je dit: reizend door verre vreemde landen ontmoet je mensen die op vakantie zijn geweest naar je eigen land, en daar dingen hebben gezien die jij nog nooit hebt gezien? Zo verging het ook ons de afgelopen 2,5 jaar. Nu we nog even de tijd hebben, besloten we daar dus wat aan te doen. Nummer één op het programma: de Keukenhof. En nummer twee: de kaasmarkt van Alkmaar. Dat laatste hebben we gecombineerd met het rondleiden van een vriend, Paul. In Guatemala was hij gids bij de Quetzaltrekkers, een vrijwilligersorganisatie die d.m.v. trekkingstochten geld voor straatkinderen inzamelden. Hij was daar onze gids naar de Sanitaquito vulkaan (zie de fotos daarvan hier). Nu waren wij zijn gids. Behalve de kaasmarkt sleurden we hem ook over de Zaanse Schans en, oh mazzel, het Bokketochie werd gehouden!

Eerst naar de Keukenhof
Een schande dat we hier nog nooit geweest waren. Normaal zou dit het perfecte seizoen zijn, maar door de grote droogte waren we eigenlijk te laat, een hoop bloemen waren al weg. We vonden het eigenlijk ook een beetje saai. Misschien ben je al die bloemen al te veel gewend, best mooi, maar ja, je kent het al. Het leukst was eigenlijk het kijken naar de andere toeristen, nu waren wij de lokalen en zij de vreemden. Al met al toch een prima ochtend gehad, en het was natuurlijk goed voor flink wat typisch nederlandse fotos.

 

 

 
Paul komt aan, we gaan naar Alkmaar
Het was alsof hij er op had zitten wachten. We waren koud in Nederland õf Paul melde dat hij onderweg was naar Nederland én naar ons. We herinnerden ons hem als een wild uiziende jungleman met een dik bos haar. Nu liepen we hem haast voorbij op Amsterdam Amstel, hij was veranderd in een keurige jongeman! We hebben hem in 2 intensieve dagen door Noord-Holland gesleept. Allereerst naar de kaasmarkt van Alkmaar, tevens één van de toeristische activiteiten die we zelf nog op onze lijst hadden staan. En we waren oprecht verbaasd dat het écht nog een markt is, er wordt nog echt gehandeld! Ik dacht dat het alleen maar show was, maar nee. We hebben er een bakje met verschillende kazen gekocht om te proeven en we hebben Bas op de weegschaal gezet om te zien of ze een heks was (uitslag geheim). Verder hebben we Paul nog blootgesteld aan allerlei andere Nederlandse lekkernijen, zoals gevulde koek, stroopwafel, zoute harin en drop. Het was dus een maag-intensieve ochtend!

Na de regen naar de Zaanse Schans, Amsterdam valt in het water
Je kan ons natuurlijk niet bezoeken zonder dat we je naar de Zaanse Schans slepen. Dus per fiets gingen we ’s middags, na de regen, naar dit pitoreske buurtje aan de Zaan. Donkere wolken en een zonnetje zorgden voor fotogenieke uitzichten. De klompenmakerij, de kaasmakerij, de molens, houten huizen en kleine straatjes en slootjes maken het tot een perfecte Nederlands uitje. Ons plan om daarna de avond door te brengen in Amsterdam viel helaas in het water. Door een brand in een treinwagon was er geen treinverkeer naar Amsterdam en daardoor waren de bussen uiteraard tjokvol. Dus dat hielden we voor gezien. Jammer, ik had graag Paul willen zien in de jungle van Amsterdam, tussen de hoeren, sex-shops en homo-cafe’s.

En toen… het Bokketochie!!!
Wereldberoemd in Zaanstad, en steeds bekender in de rest van Nederland, het Bokketochie! Twee maal per jaar wordt het georganiseerd, in de lente en de herfst. Per fiets ga je langs 7 kroegen, verspreid in de Zaanstreek. Bij iedere kroeg drink je één of meerdere bokbieren en krijg je een stempel op je kaart. En aan het einde krijg je een prachtig aandenken, deze keer een rugzakje. En dat Bokketochie is me toch gezellig! Stel je voor, honderden mensen die door stad en polder fietsen, allemaal een beetje aangeschoten en allemaal vrolijk. Onderweg belden we anderen om ons te vergezellen. Zo sloot Marco zich bij café Batavia bij ons aan. En daar zagen we ook Nico en Mieke, die net terug waren uit Guatemala. Ze lagen met hun boot tegenover Batavia, dus kwamen snel over voor een biertje, gezellig! En zo ontmoet je oude vrienden, maar je maakt ook nieuwe vrienden. Zo hing een Zaans meisje wel héél aanhankelijk om Pauls nek in café Zaanzicht. Paul was er niet van onder de indruk, wel van de urinoirs die overal het wildplassen moeten voorkomen. Dat móest hij op de foto hebben! Dit alles en meer kan je bekijken in het fotoalbum van Paul in Holland.

Paul vertrok en wij gaan weer verder
Na een goede nachtrust heeft Paul ons gisteren weer verlaten. Hij gaat verder naar Amsterdam en de rest van Europa, lans allerlei adressen van mensen die hij als gids in Guatemala heeft ontmoet. Wij gaan weer verder met wennen aan, en genieten van Nederland. Paul, bedankt voor je bezoek en tot ziens ergens op deze aardkloot!

Bas en Eelco