Peru, het populaire vakantieland! Het begon voor ons echter anders dan we hadden verwacht. Ten eerste zat het verschrikkelijk tegen met het vervoer. Ten tweede ziet het er hier totaal anders uit dan je uit de boekjes kent. En ten derde de temperatuur, brrr…. we zitten nog niet eens in de bergen en het het is al koud! Lees hieronder verdere details over het zware leven van ons.

Het zit een beetje tegen in het begin
Een nieuw land, een nieuw begin. Alleen ging dat een beetje stroef aan het begin van Peru. Lang wachten op bussen, tot 1,5 dag toe. Of een busrit van 12 uur met 5 uur vertraging vanwege landverschuivingen. En dan kom je moe aan, blijken de rugzakken in een vekeerde bus te zijn gezet, en onderweg was naar de andere kant van het land. Of opstaan om half 4 ’s ochtends voor een busje naar een archeologische site en dan horen dat het busje vol zit….. Nee, het zat even niet mee. Maar verder…. is het hier fantastisch!

Het ziet er heel anders uit dan verwacht
Wat verwacht je bij Peru? Bergen, vrouwen met hoedjes, lama’s, panfluiten, idylische stadjes en dorpjes, ja …. dat soort dingen. Nou vergeet het maar, althans, in dit gedeelte van Peru. De strook land tussen de kust en de bergen is een dorre woestijn met veelal onaantrekkelijke dorpjes en steden. Geen lama te zien, laat staan panfluiten en dat soort toeristische trekpleisters. Maar we zitten dan ook in een totaal ander gebied, we weten dat het gaat komen. Maar het is wel grappig hoe een land je weer zo kan verrassen. Kijk b.v. eens mee naar Chiclayo. Veel huizen zijn van beton of leem, kompleet fantasieloos in elkaar gezet, zoals op de foto rechts. Rondom Chiclay zijn een aantal bezienswaardigheden, zoals het stranddorp Pimentel. Het was mooi weer, maar geen zwemweer…. veels te koud. Interessant waren de zogenaamde Caballitos (zie foto bovenaan dit artikel),  rieten vissersbootjes, zoals ze hier al enkele eeuwen in gebruik zijn. De vissers peddelen ermee door de branding, en surfen op de golven weer terug. Zie verdere foto’s in het fotoalbum van Chiclayo.

De graven en pyramides van Sipan
Een andere bezienswaardigheid rondom Chiclayo zijn de graven en pyramides van Sipan. De pyramides zien er eigenlijk totaal niet (meer) uit als pyramides maar meer als de omliggende bergen. Ze zijn gemaakt van leem, en weer en wind hebben al aardig wat weggesleten van de pyramides. Ze zijn gemaakt door de Moche, een volk van vóór de Inca’s. In één van de heuvels hebben ze in 1987 diverse graven gevonden met veel gouden, koperen, zilveren en aardewerk attributen. Op de plek zelf zijn nu replica’s te zien, waarvan je in het fotoalbum van Sipan foto’s kan zien. De echte skeletten, sieraden etc liggen in het Museum Tumbas Reales de Sipan. In het graf van de heer van Sipan liggen ook zijn vrouwen, zijn krijgsheer en enkele dieren. Zij werden meebegraven zodra de heer dood ging om hem te vergezelen op zijn reis. In het graf zie je ook een skelet er schuin boven liggen, en een skelet in een nis. Dat zijn bewakers van het graf. Van de bewakers zijn de voeten afgehakt, om er voor te zorgen dat ze het graf voor altijd zouden bewaken. Zonder voeten kan je namelijk niet weglopen! Zie ook de officiele (spaanstalige) website van het Museum Tumbas Reales de Sipan.

Zonder rugzak in Chachapoyas
Na onze busreis van 17 uur kwamen we dus zonder rugzakken aan in Chachapoyas. Hoog in de bergen en dus best fris. We werden er gastvrij ontvangen door studentes Toerisme, die ons allerlei vragen wilden stellen, maar ons ook wilden helpen. We kregen van hen de tip om ´s avonds naar een muziekgebeurtenis te gaan. We hadden een klein zaaltje met wat folklore-muziek verwacht….. we kregen een volwassen popfestival, zoiets als pinkpop, alleen iets kleiner. Na het eten van cuy (je spreekt uit koei, maar het is cavia) waagden we ons aan een dansje. Dat werd door een groepje erg leuk gevonden zodat ze ons uitnodigden om met hen mee te drinken en te dansen. Ze deden een typisch Peruaanse dans voor, een soort huppeldehup dansje, wat je met wat drank op redelijk snel onder de knie hebt. We hebben het niet laat gemaakt, want we voelden de busreis nog in onze benen en bovendien wilden we de volgende ochtend met het busje van 4:00 naar de ruïnes van Kuelap. Zie ons met onze vrienden in het Chachapoyas fotoalbum.

In 2 pogingen naar Kuelap
Zoals al gezegd, het eerste busje naar Kuelap had geen plaats voor ons, we hadden moeten reserveren. De dag daarna hadden we uiteraard wel een reservering. Maar er gingen meer mensen mee dan dat er plaatsen waren. Dus met 4 mensen op de achterbank van een taxi hobbelden we 3 oncomfortabele uren naar Kuelap. Waarom moet het hier allemaal op zulke achtelijke uren!!!! Maar, we waren op tijd op de site. Kuelap is gebouwd door de Chachapoyanen, een volk dat later door de Incas is veroverd. Maar dat heeft ze veel moeite gekost, doordat de Chachapoyanen een sterk fort hadden gebouwd boven op een berg, Kuelap. Men is momenteel hard bezig met conservatie (geen restauratie, er wordt niets gebouwd dat er niet was) van de vele muren die nog perfect overeind staan. Die muren hebben dus vele aardbevingen overleefd. Sommige muren zijn complete massagraven, de gids trok een steen weg en gaf ons een kijkje in de muur: vol skeletten! Onvoorstelbaar, een kijkje in eeuwenoude graven van vóór de Inca´s! Je vraag je wel af of het wel echt is….. Beoordeel mee in het fotoalbum van Kuelap.

We leren het, volgens planning naar Trujillo
Na al onze problemen met busritten hebben we het geleerd. We informeren ons goed van te voren, kopen alvast kaartjes etc. Dus deze keer gingen we volgens planning op tijd naar Trujillo. En eerlijk gezegd, de stad is mooier dan wat we tot nog toe hebben gezien, maar het is wat ons betreft nog geen schoonheid. Nu is het ook niet helemaal vreemd, want heeft de vorige eeuw zwaar te lijden gehad van aardbevingen. Toch zijn er nog wel wat mooie panden, in pasteltinten die kenmerkend zijn voor Trujillo. Zie het fotoalbum van Trujillo. Bijzonderder is echter de archeologische site van ChanChan (en bij gelegen Esmeralda en Arco Iris). Ook dit is een pre-Inca stad, en net als de Sipan pyramides gebouwd van lemen-stenen. Weer en wind hebben dus ook hier hun tol geeist. Maar meer schade is aangericht door de grafrovers die gedurende eeuwen (ook nu nog) op zoek waren naar de rijkdommen waarmee men hun doden begroeven. Er zijn 9 paleizen, die bij het overlijden van de “heer” omgevormd werden tot mausoleum. Dan werden ook de 90! vrouwen (omgebracht en) begraven, samen met hun heer. Het paleis werd dan afgesloten. De opvolger, zijn zoon, ging verder in zijn eigen paleis, regeerde over een stad van ruim 10.000 gebouwen en ongeveer 60.000 bewoners. Zie het fotoalbum van Chan Chan.

Andere schoonheden rondom Trujillo
Er loopt hier aan de kust van Peru een raar type hond rond. Een haarloze hond, beetje raar, maar past wel bij deze leem-stenen steden. Ze schijnen een hogere lichaamstemperatuur te hebben dan normale honden. Om die reden schijnen ze (levend) gebruikt te worden als een soort body-warmer door artritis-patienten…. bijzonder….

Plannen
Morgen gaan we (als de bussen meezitten, we schijnen geen reservering nodig te hebben:-) naar Lima, de hoofdstad. Daarna blijven we de kust volgen naar beneden, net zo lang totdat we bericht krijgen dat onze kampeerspullen zijn aangekomen in Lima. Dan gaan we die ophalen om daarmee de bergen van Peru in te gaan. Dan gaan we (hopelijk) het Peru zien zoals een ieder zich dat voorstelt.

Hasta Pasta,
Bas en Eelco