We zijn deze keer bij 2 beroemde Colombianen op “bezoek” geweest. De ene is Fernando Botero, bekend schilder en beeldhouwer. Hiernaast zie je op de foto een beeld van hem, waar je direct zijn belangrijkste stijlkenmerk herkent: molligheid. De andere beroemde, of eerder beruchte Colombiaan is Pablo Escobar. Eens de grootste drugsbaron ter wereld, onmetelijk rijk en zelfs populair bij de armere delen van de bevolking van Colombia. Beide heren zijn geboren en getogen in de stad Medellin. Maar voor we daar aankwamen hebben we eerst nog een erg leuk uitje gemaakt met Sander en Maria Paula in Bogota……

Met Ana naar Villacencia
Omdat onze creditcard maar niet aankwam hadden we tijd voor een uitje met Sander en Maria Paula. Hij moest namelijk een VW busje ophalen in een stad waar we nog niet geweest waren en het weer wat warmer was. Hij leende een oude Toyota, met nummerbord “ANA 318”, we gingen dus met Ana op stap. Nou, het resultaat van dat weekend wordt kort maar bondig samengevat door de foto hiernaast! Vanaf het begin hadden we pech met Ana. De foto is van de terugweg, 2 Km van het huis. Uiteindelijk kwamen we daar wel weer weg, maar 500 meter voor het huis hield Ana het weer voor gezien en zijn we door Maria Paula`s vader naar huis gesleept. Al met al toch waanzinnig gelachen, hoewel het anders liep dan gedacht. Lach mee in het fotoalbum van Vallencia.

De creditcard is er!
Na het weekendje met Ana was de creditcard er nog niet. De ambassade wist ook niet wat er aan de hand was. Toen hebben we Den Haag gebeld, daar lag het ook niet. Maar ze wisten wel te melden dat er wat achterstand was geweest, maar dat nu echt alles weg was. Wij vroegen ons af hoe je in hemelsnaam achterstand kan hebben met diplomatieke post: post komt binnen, wordt direct gescand en dat gooi je in de zak voor een bepaald land, zak naar het vliegtuig en klaar!!! Dit zal wel wat simpel gedacht zijn, maar toch….. Uiteindelijk kwam de creditkaart gelukkig die vrijdag wel aan. Ruim 3 weken heeft de diplomatieke zak er over gedaan. Maar…… we konden weer verder.

Eerst op bezoek bij Pablo Escobar
Zo´n 3 uur rijden buiten Medellin, vlakbij het dorpje Doradal, liggen de enorme landgoederen van voormalig drugskoning Pablo Escobar, in 1993 omgekomen bij zijn arrestatie. Hij is geboren en getogen in Medelllin, begonnen als autodief en opgeklommen tot één van de rijkste mensen ter wereld. Het landgoed, genaamd Hacienad Napoles, is zo´n 5000 hectare groot. Op de hacienda had hij zijn huis met zwembad en helikopterlandplaats, maar ook een volledige arena, dierentuin met olifanten, zebra´s etc, een ziekenhuis en diverse levensgrote dinosaurussen-replica´s. Hacienda Napoles is nu volledig vervallen, maar je kan er gewoon in wandelen. En daar loop je dan, tussen de oude, verroeste auto´s van ´s werelds beruchtste cocaïne leverancier. Het zwembad was nog redelijk intact, even schoonmaken en je zou er zo weer in kunnen zwemmen. Het huis, daar moet wat meer aan gebeuren, daar heeft de natuur het redelijk overgenomen. Later zagen we in Medellin een documentaire over Pablo, met beelden van hoe de finca er in zijn tijd uitzag. We hebben wat foto´s van de docu gemaakt, en toegevoegd aan onze eigen foto´s van Hacienda Napoles.

Vlot door de bezienswaardigheden van Medellin
Nadat we bijna 3 weken in Bogotá hebben rondgehangen, hadden we geen zin om weer lang in een andere grote stad te verblijven. In sneltreinvaart hebben we daarom de bezienswaardigheden van Medelling afgetikt. Belangrijkste bezienswaardigheid van Medellin is het Botero museum met schilderijen van Fernando Botero. Maar ook de beelden van Botero, die door de hele stad te zien zijn, vormen een verplicht hoogtepunt. In het museum mochten geen foto´s gemaakt worden, maar van de beelden buiten uiteraard wel. Bovenaan dit artikel zie je zo´n beeld, lekker mollige figuren met ronde billen.
Medellin is kleiner dan Bogotá, maar heeft wél een echte metro. En bij die metro hoort een kabelbaan. En met hetzelfde metrokaartje kan je dus een rondje kabelbaan maken voor een fantastische overzicht over de stad. Dat doet dus iedereen, niet alleen de toeristen, maar ook lokalen. Niemand stapte bovenaan uit, iedereen bleef lekker zitten en ging beneden weer verder naar waar hij/zij echt naartoe moest. Bekijk ons sneltreinbezoek in het fotoalbum van Medellin.

Mistieke momenten in de Valle de Cocora
We zijn al vaker positief verrast door Colombia, maar deze keer was het weer raak. Een landschap zoals je dat volgens de gidsen nergens anders tegenkomt, maar wat we absoluut niet van Colombia hadden verwacht. De Valle de Cocora (bij het dorpje Salento) is de enige plek ter wereld waar de zogenaamde Waspalm, of de Palma de Cera, nog voorkomt. De palm kan wel tot 60 meter hoog worden en 200 jaar oud. Een wandeling door dit gebied duurt vooral lang door het vele aantal oh- en ahhh-momenten. Op de heenweg hadden we een bleek zonnetje, maar toen ´s middags de wolken de vallei introkken werd het nog mooier. Vage siloueten van reuzen van palmen in de mist. We bleven foto´s klikken. Van de vele foto´s hebben een kleine selectie gemaakt, die je uiteraard kan zien in het fotoalbum van Valle de Cocora/Salento.

Verder plannen
Op het moment van schrijven zitten we in Cali. Na de koude en regen een aangenaam verandering. Het is hier n.l warm, zelfs heet. Hier schijnen overigens ook nog eens de mooiste vrouwen van Colombia te wonen. Zoals jullie begrijpen wil Bas hier snel weer weg 🙂 Maar we gaan ook inderdaad snel verder, we hebben zin in weer een ander land…. Maar eerst nog even wat leuke dingen hier bekijken, we vermoeden nog ongeveer een week hier in Colombia te zijn.

Groets,
Bas en Eelco