Wandelen in Nebaj
Oorspronkelijk zouden we vanuit dit dorp een wandeling maken naar Todos Santos. Dat is niet doorgegaan vanwege Eelco´s ziekte. Nu zijn we ´gewoon´ naar Nebaj gegaan om er zelf wat rond te kijken en te wandelen. Deze keer gooide Bas wat roet in het eten, zij werd ziek deze keer! Gelukkig niet lang, zodat we al snel toch wat konden wandelen.
De meeste wandelingen hier kan je het beste met een gids doen. Dat is veiliger en informatiever. Alleen naar de watervallen van Las Cataratas is het eenvoudig zelf te wandelen. Het is een ongelooflijk schilderachtige omgeving met lieflijke watervalletjes en stroompjes. In Frankrijk hadden er al 20 campings langs gestaan. Maar niet in Guatemala. Hier gebruiken ze het als locale afvaldump. Wat een bende. Afval is hier in Guatemala zowiezo een groot probleem. Al het afval wordt op straat gegooid. Iedereen mikt zijn lege frisdrankflesje, chipszak of wat dan ook zo uit de bus de straat op. Op de meeste foto´s proberen we dat uit het beeld te houden. Op de foto´s van onze wandeling hebben we het deze keer maar eens in beeld gebracht. Genieten dus!
Wel met een gids, nl Santiago, zijn we naar Cocop gewandeld. Een dorp dat in de burgeroorlog zwaar getroffen is. Het leger heeft het omsingeld en alle bewoners omgebracht, kinderen, vrouwen, alles, in totaal 72 dorpelingen. Enkele ´gelukkigen´ hebben het overleefd omdat ze toevallig niet in het dorp waren. Alleen zij (en hun kinderen) wonen nu nog in het dorp. Bij een bewoonster hebben we de lunch genuttigd, groentensoep met verse tortilla´s. Onze gastvrouw droeg, net als bijna alle vrouwen in Nebaj en omgeving, de traditionele kleding. In het haar vlechten ze een kleurige doek met grote pompoenen. De terugweg ging langs wederom een lieflijk beekje met mooie kleine watervalletjes en…. geen afval! Het kan dus wel! Geniet mee in het fotoalbum van Nebaj.
Op de koffie in Cobán
Vanuit de hoogvlakte van Nebaj kwamen we via een fantastische tocht naar het lager gelegen Coban. Het is een tocht van meer dan 8 uur hobbelen, schokken en stuiteren over de onverharde, zéér stoffie binnenwegen van Guatemala. Cobán is destijds gesticht door de Duitsers die hier koffie- en Kardamomplantages hebben opgezet. Die duitersers zijn er rond de 2e wereldoorlog weggejaagd (met hulp van Amerika), omdat ze het Nazi regime steunden. Maar de duitse invloeden zie je nog steeds in de huizen en opzet van Cobán. Guatemala is overigens de grootste Kardamom producent, en zorgt daarmee voor het levensonderhoud van 200.000 Guatemalteken. Wij hebben in Cobán een koffieplantage, midden in de stad, bezocht. Onze gids Salvador gaf een erg leuke rondleiding en liet de diverse stadia van de koffieboon zien. En dat allemaal in het Spaans! En we begrepen het ook nog, we waren erg trots op onszelf. ´s Avonds zijn we naar de film gegaan en verdween die trots alweer snel. Het was in het Spaans en we begrepen er maar weinig van, terwijl het geen diepgaande film was… Jackie Chan en Espagnol! Zie de foto´s van Cobán hier.
En nog even naar San Cristobal Verapaz
Vanuit Cobán hebben we dit dorpje bezocht. San Cristobal Verapaz ligt zo´n 19 Km ten westen van Cobán. Het is een Poqomchi´ Maya dorp aan het Chicoj meer. Over deze Poqomchi´ maya´s is in het dorp een klein en interessant museum. We kregen er uitleg over de kleuren die de Maya´s gebruiken bij diverse rituelen. Zo staat zwart voor de dood, en rood voor de dag. Deze kleuren komen ook terug in hun kompas, waar rood staat voor het oosten omdat daar de zon opkomt. Leuk om te weten! Zie de foto´s voor meer informatie (in het spaans).
Het zal even duren
Het zal waarschijnlijk even duren voordat jullie weer van ons horen. We gaan naar plaatsen waar we geen internet verwachten: Lanquin (grotten), Semuc Champey (watervallen), Fray Bartolomé, Chisec en Laguna Lachuá. Geduld dus, maar… dan krijgen jullie weer een hoop nieuwe verhalen en foto´s. Adios amigos
Bas en Eelco