Bas d´r verjaardag!!
Bas d´r verjaardag is groots gevierd. In de morgen kreeg ze van Kay en Eelco haar eerste cadeautjes. Van Eelco een spaans leesboekje voor 9-jarigen….. (ze is overigens 33) en van Kay een mooi sport-shirt. Na het ontbijt werden de kroketten en bitterballen gedraaid voor ´s avonds. Toen was het tijd om de bestelde chocoladetaart op te halen.

Piñata slaan
Onderweg zijn we even langs de school gegaan, en daar was de locale traditie voor feesten, en dus ook verjaardagen, voorbereidt. Er hing een grote piñata klaar.    

Een piñata is een papieren pop met snoep er in. Geblindoekt moet je (Bas dus) dan proberen de pop stuk te slaan, zodat de snoepjes vrij komen. Maar onder trekt een ander (Eelco dus) aan een koord zodat de pop steeds ergens anders hangt. Erg leuk, vooral voor de omstanders. Na Bas was Kay aan de beurt, en na Kay heeft Chris de finale slag gegeven. Daarna was het grabbelen geblazen!

Taart halen
Na de pinata hebben we de taart opgehaald. We waren precies op tijd, maar dat was niet verwacht, dus moesten we nog even wachten op het glazuren van de taart. Maar dat was het waard! Onvoorstelbaar lekker!

Post uit Nederland
Grote verassing was dat Samuel (de school/hosteleigenaar) met een pakketje uit Nederland aankwam. Precies op Bas d´r verjaardag kwam de post van Herman en Tjitske aan. Een enorme verassing, met ook nog een verjaardagskaart voor Bas. Teleurstelling echte voor Eelco, want waar het pakket voor was verstuurd zat er niet (meer) in. Van Eelco´s zonnebril is nl een ringetje gebroken, en dat hadden zijn ouders besteld en in de envelop gedaan. We vermoeden dat het er bij controle in Guatemala uit gehaald of gevallen is. Jammer, maar de feestvreugde was toch groot!

Visite
De middag en avond is gevierd met divers bezoek. Bas had de familie uitgenodigd waar we altijd bananencake van kopen, en die we ondertussen goed waren leren kennen. Ook de buren waren uitgenodigd. Die lieten zich al het eten goed smaken. Er stond veel meer dan dat zij gewend waren op verjaardagen. Bij hen staan er alleen maar tammales. Een mais-tractatie, lekker maar kennelijk was dat van ons toch erg bijzonder, want er werd goed gegrabbeld!

Kroketten in het vet
´S avonds zijn ook de kroketten en bitterballen in het vet gegaan. Ze waren goed, maar….. toch nog niet zoals we ze hadden willen hebben. Het recept dat we hebben gebruikte was ons iets te veel vlees. Dat gaan we over 8 maanden met Eelco´s verjaardag dus maar eens proberen te verbeteren. De andere hostelbewoners hadden diverse hapjes gekocht en gemaakt en maakten rumpunch. Al met al een bijzondere, en bijzonder goed geslaagde verjaardag. Je kan de rest van de foto´s bekijken in het album van bas d´r verjaardag.

Afscheid van Kay
Afgelopen vrijdag zijn we met Aaron naar Santiago geweest. Omdat wij vroeg vertrokken en Kay die ochtend weg zou gaan was dat tevens het afscheid van Kay…. Na meer dan 2 maanden samen reizen gaat zij verder. Ze vertrekt als eerste naar Antigua om haar kies te laten repareren. Daarna gaat ze richting Panamá om daar carnaval te vieren. En dan.. keert ze weer terug richting San Pedro om spullen op te halen om dan in April naar huis te gaan. Grote kans dus dat we haar weer zien binnenkort, maar voorlopig zijn Bas en ik weer met zijn tweeën.

Maximon, de houten god die rookt en drinkt
Santiago ligt aan de andere kant van het meer. We zijn er met het bootje naar toe gevaren. Het is (wederom) een fleurige markt. Meest bijzondere van de tocht wat het bezoeken van Maximon, een houten pop die vereerd wordt omdat het een god is. Elk jaar zorgt een andere familie voor de god. De bevolking bezoekt Maximon, voert hem alcohol en geeft hem sigaren. Ze gaan erheen om te vragen om voorspoed voor henzelf, of onheil voor diegenen die ze minder mogen. Bijzonder! Toegang was 2Quetzal, een foto nemen kosten 10Q. Dat vonden wij te veel, dus hebben we op internet even gezocht naar foto´s van Maximon en die foto´s er speciaal voor jullie bijgezet. Zie de rest van de foto´s hier.

Lopend naar San Marco
Met Kay was ik al eens naar San Marcos geweest per pickup-truck. Nu zijn we met z´n allen (Chris, Kay, Bas en Eelco), via de kustlijn naar San Marcos (en nog wat verder) gelopen. Terug dachten we per pickuptruck te gaan, maar die verscheen niet erg, dus hebben we de boot genomen terug naar San Pedro. Zie voor de pitoreske plaatjes dit album.

Amerikanen!!! Snel weg!!!
Om meerdere redenen willen we nu hier wel weg. Ten eerste hebben we het hier nu wel gezien, ten tweede willen we jullie ook weer eens andere landschappen laten zien, ten derde…. komen hier nu steeds meer (voornamelijk Amerikaanse) toeristen. Soms zelfs beschamend schreeuwend in restaurants. Het lijken wel Hollanders in Benidorm. We maken maandag nog een klimtochtje, gaan misschien ook nog even kayakken, maar daarna vertrekken we naar…. een stadje waarvan ik de naam niet kan onthouden.. dus tot ziens!