We blijven op Isla Mujeres iets langer dan gedacht. Zoals jullie al op de foto´s hebben kunnen
zien zijn we de eerste dag toch aardig verbrand, ondanks het alleen in de schaduw zitten. We willen graag een basiskleurtje krijgen zodat we strakjes niet steeds bang hoeven te zijn om te verbranden. Ook willen we niet te veel opvallen tussen de zwarte Creolen in Belize.

We hebben ons minimale budget ver overschreden en hebben fietsen gehuurd om een dagje te toeren over het eiland. Dat was erg lekker na dagen op onze luie billen te zitten. Aangemoedigd door dikke Amerikanen in Efteling autootjes toen we heuveltjes op moesten zonder versnellingen. Hoe zou het nou komen dat die Amerikanen zo dik zijn?

Vandaag hebben we Frederik opgezocht. Frederik is een Utrechtenaar die met zijn boot via IJsland, Groenland, Canada, Verenige Staten nu in Mexico ligt. Hij had graag op een andere plek gelegen ware het niet dat Hurricane Iwan korte metten met zijn mast heeft gemaakt. Hij was bijna op tijd binnen, een laatste golf gooide roet in het eten en Frederik en zijn bootje kwamen rollend aan land. De mast was iets te lang en brak op 4 plaatsen. Hij wacht nu op een nieuwe mast vanuit Florida.

Zie de foto´s van zijn boot en onze fietstocht in het fotoboek Isla Mujeres.