Bas en Eelco hebben dag drie overleefd. Met Bas ging het wonderwel goed. Geen (erge) pijn meer in de voeten. Werken de paardebloemen dus toch? Ze had wel last van haar scheenbeen. Weer iets nieuws dus, maar wel pijnlijk. Eelco had ‘gewoon’ pijnlijke voeten en last van z’n achilles.

Het begin van de tocht was in de mist. Daardoor was een vervelend stuk omweg in de polder iets minder vervelend, want je zag daardoor de weg terug niet, wat iets minder frustrerend werkte. Bas en Eelco namen nu vollop rust, wijs geworden door gisteren, want je hebt tijd zat. Bas had het gisteren na ruim een uur pauze toch ook nog gehaald. Van de Police van de City of London kregen we soep. We vroegen om zout, omdat Eelco zich wat licht in het hoofd begon te voelen. Bas kende de heren nog van de dag daarvoor, toen ze haar daar op apegapen hadden zien liggen.Gezellige Bobbies!

De weg door Breedeweg en Groesbeek was een feest. Tjitske en Herman stonden in Breedeweg, en Rob en Ankie stapten in Groesbeek bij. Dat zorgde voor welkome afleiding. De zeven heuvelen vielen erg mee. Het was grotendeels overschaduwd door bomen en… de Pyreneën zijn veel steiler!

Na binnenkomst om half vier lekker wat (cola) gedronken op het plein, want het was nu eindelijk mooi weer bij de finish. Dat heeft Eelco echter geen goed gedaan, want de zon stond op zijn bolletje en hij droeg geen parasolletje. Dus maar snel het petje geleend van Rob, tevens voor de volgende dag. De busrit terug was ook geen pretje, druk, erg warm, en langdurig door een ongeluk. Het was wel gezellig, dat wel!

Nog 1 dag…. halen Bas en Eelco de Via Gladiola????? Kijk na komend weekend weer op deze site, want waarschijnlijk wordt hij vrijdagavond niet direct bijgewerkt. Dan liggen we voor pampus door vreugde, verdriet, pijn en of drank.

Kijk voor de foto’s in het fotoalbum van de 4-daagse