Dag twee was op alle fronten een bewogen dag. Pieter had al direct veel last van zijn voeten en moest daardoor helaas al snel afhaken. Dus nog geen uur na de start liepen Bas en Eelco met z’n tweeën verder, en was Pieter op weg naar de bus om terug te gaan. Bas en Eelco gingen verder en hadden mooi weer. Mistig, maar mooi. De beruchte dijk naar Niftrik was in een mooie nevel gehuld. Helaas begon bij Bas ook de pijn op te spelen. Na diverse stops en bijna tranen moest ook Bas opgeven, ze zag het niet meer zitten.
In Nijmegen begon het te onweren en te regenen, maar Eelco was rond half vier binnen. Van Bas was ondertussen nog geen enkel teken, die zou dus ook wel ergens in de regen lopen. Maar liep ze nog, of was ze toch uitgevallen? Pieter deed voor Eelco de deur open op het logeeradres en wat later kwam ook Bas binnen. Een kwartier voor sluitingstijd (16:45) was ze de finish overgegaan. Ze was door de pauze dermate opgeknapt dat ze toch nog verder wilde. Een masseur heeft haar vervolgens gemasseerd en voelde direct aan haar voeten dat het haar gal was (!!????) En daarvoor moet ze bittere dingen eten, zoals witlof. Bij gebrek aan witlof heeft hij paardebloemblaadjes voor Bas geplukt. En Bas heeft die lekker opgepeuzeld: “Ze smaakten best lekker”. Alles om maar van de pijn af te komen. De regen heeft ze lopend doorgebracht onder de paraplu van een echte langeafstandloper die haar ook al babbelend door de pijn heen hielp. Bas toch nog door dag 2 heen!
En zo is de dag geëindigt met uiteindelijk maar één uitvaller. Pieter gaat naar huis, maar komt Bas en Eelco vrijdag inhalen. Ankie en e.v.t Rob (Snelders) komen morgen een stuk meelopen ter ondersteuning. De weersverwachting is redelijk, dus op naar dag drie, de 7 heuvelen, volgens velen de mooiste dag. Dat kan zijn, maar persoonlijk lijkt ons a.s. zaterdag ook een hele mooie dag….